Enzo Jannacci

E L’era Tardi

Enzo Jannacci

album:

La Milano Di Enzo Jannacci (1964)

E L’era Tardi testo

E l’era tardi… l’era tardi in quella sera stracca
che m’è venü el bisognn d’onn d’smila franc par quatar ‘na tratta…
domandar, mi gh’avei vergogna… domandar, mi su no a chi l’è…
gh’era el Rino, l’è vera! El Rino… soldà insemma int’i bersagliée!
Ma l’era tardi, l’era tardi in quella sera stracca,
e distürbaa la gent, scüsa de poch, un laurar che el fiacca!
“La me scüsa, sciùra… gh’è el Rino? la ghe disa: gh’è el bersagliée!”
El vien giò d’i scal in camisa… mi sorridi; lü gnanca onn vers!
“Ciao, Rino: scüsa, el soo, l’è tardi, ma in questa sera stracca
volevi salüdatt; ciamà i bei temp de la guerra vacca!
Quante sere senza morosa, quando andavom a ciapàà i ciùcch!
Si, ma… Rino; gh’è un’altra roba: …và no via, Rino!… Ciao, Rino… ohé!…”
E me el savevi: l’era tardi per distürbaa la gent
ciapaa, magari, a fà l’amor… la gent che la gh’ha i so impegni…
Si, ma emm faa anca la guerra insemma, sott’ai bomb, contra ai füsilad;
val püssée che on desmila lira in saccoccia desmentegà…
Si, ma emm faa anca la guerra insemma, sott’ai bomb, contra ai füsilad;
val püssée che on desmila lira in saccoccia desmentegà…

Ascolta E L’era Tardi - Enzo Jannacci