Brèva E Tivàn

Bréva e Tivàn, Bréva e Tivàn,
la vela la se sgùnfia e’l timòn l’è in’di mann,
Valteléna ciàra e Valteléna scüra,
l’è una partida a dama cun’t el cieel che fa pagüra…

Sòlti in söe l’unda e pö se làssi nà…
el soo che fra un pezzètt el tàca a tempestà,
el soo che in söe la riva i henn là tücc a pregà,
me ciàpen per un màtt che vöer dumà negà…

E la barca la dùnda e la paar che la fùnda,
che baraùnda vèss che in mèzz al laagh…
El laagh che l’e’ balòss, el laagh che’l tradìss,
el fülmin lüsìss e’l cieel el tusìss…

Brèva e Tivànn. Brèva e Tivànn,
i tìren e i mòlen e i te pòrten luntàn,
vàrda de scià e vàrda de là,
la spùnda la ciàma ma la barca la và…

Ma urmài sun chè… in mèzz al tempuraal
tuìvess föe di bàll che a me me piaas inscè…
E urmài sun chè… in mèzz al tempuraal
tuìvess föe di bàll che a me me piaas inscè…